Echinacea jest 3-4-letnią byliną o jajowato-lancetowatych liściach z ząbkowanymi brzegami. Dorasta do 1 metra wysokości,a jej kwiaty języczkowe o czerwonej, różowej bądź fioletowej barwie sięgają 6-9 cm (kwiaty środkowe są koloru brunatnego, czy też czerwonobrunatnego). Naturalnie występuje w Ameryce Płn, zaś uprawiana w celach terapeutycznych jest zarówno w Azji jak i Europie. Charakteryzuje się aromatycznym zapachem ze słodkim posmakiem.
Korzeń: glikozyd fenolowy – echinakozyd, kwas izo-chlorogenowy, cynaryna, kwas chlorogenowy, polisacharyd zbudowany z D-fruktozy - inulinę, glikoproteiny, olejek eteryczny, alkaloidy pirolizydynowe, seskwiterpeny, poliacetyleny, związki aminowe.
Główne zastosowania:
choroby wirusowe (np grypa, przeziębienia, opryszczka)
choroby bakteryjne (np angina, płonica, trądzik, choroby weneryczne, zakażenie zatok,
układu pokarmowego i oddechowego )
choroby grzybicze (np kandydozy, kryptokokozy)
choroby pasożytnicze (terapia uzupełniająca)
trudno gojące się rany, odmrożenia, odleżyny, oparzenia, owrzodzenia
zwiększenie odpornośći organizmu
zaburzenia trawienia
dyskineza dróg żółciowych
zapalenie dziąseł
przewlekłe zapalenie układu moczowego i rozrodczego
Właściwości i działanie udokumentowane przez badania:
W roku 1910 odnotowano, że zwiększa liczbę białych krwinek. Nieco wcześniej jeżówka purpurowa używana była w produkcji leków homeopatycznych. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku cieszyła się ogromną popularnością jako środek regenerujący i uodparniający organizm.
Właściwości i działanie udokumentowane przez tradycyjne zastosowanie:
Ok 400 lat temu Indianie używali jeżówki w kuracjach trudno gojących się, krwawiących i zakażonych ran. Ponadto pomocna była też w terapii kiły, malarii, błonicy, czy szkarlatyny, jak również w innych chorobach którym towarzyszyła gorączka.
Dawkowanie:
Nalewka: 100g rozdrobnionego korzenia lub ziela należy zalać 500 ml alkoholu 40-50%. Wytrawić 7 dni, przefiltrować i przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu. Pić po 5ml 2-3 razy dziennie. Profilaktycznie: 5ml - 3 razy w tygodniu. Macerat: 1 część zmielonego ziela lub korzenia zalać 3 częściami przegotowanej wody. Wytrawiać ok 6 godzin i przefiltrować. Pić 100ml 3 razy dziennie. Można dodać miodu. Macerat przechowywać w lodówwce maksymalnie 3 dni. Napar: 1 łyżkę ziela lub korzenia zalać 200ml wrzącej wody. Należy odstawić na 20 min i przecedzić. Pić 100-200 ml 2-3 razy dziennie. Warto dodać miodu. Odwar nie jest polecany, gdyż aktywne składniki jeżówki są bardzo wrażliwe na dłuższe podgrzewanie.
Przeciwwskazania:
Ciąża i okres karmienia piersią. Nie należy stosować równocześnie z lekami immunosupresyjnymi i glikokortykosteroidami. Choroby autoimmunologiczne i te w których występują procesy autoagresji immunologicznej. Białaczka. AIDS.